Mārcus in vīllā parvā cum familiā habitat. Pater est senex atque dēbilis. Mārcus animum sollicitum habet, sed spem servat. Cum pater eum vocet, Mārcus statim respondet. Nunc tempus est ut fīlius novam viam ēligat. Tam anxius est Mārcus ut vix dormiat. Familia suādet ut Mārcus remaneat et fundum cūret. Avunculus dīves cupit eum adoptāre, ut eum in rēbus politicīs īnstruat. Poēta in urbe fierī potest. Quid Mārcus faciat?